Zdarzenie miało miejsce w piątkowy wieczór, 31 marca br., w jednym ze sklepów na terenie Brzeska. Pracownik ochrony na monitoringu wypatrzył mężczyznę, który kradnie z półki kilka butelek alkoholu i wybiega ze sklepu. Natychmiast ruszył za nim w pościg i usiłował go zatrzymać. 45-latek nie zamierzał jednak poddać się bez walki, zaczął odpychać, szarpać za koszulę i uderzył pracownika ochrony. Przebywający w pobliżu policjant brzeskiej jednostki widząc sytuację, podbiegł do mężczyzn i pomógł obezwładnić sprawcę kradzieży. Zaalarmowani o zdarzeniu policjanci z miejscowej komendy przejęli z rąk ochroniarza 45-letniego mieszkańca powiatu bocheńskiego. Zatrzymany mężczyzna odpowie za kradzież rozbójniczą, za co grozi do 10 lat pozbawienia wolności.

_

KPP Brzesko

W poniedziałek, 2 kwietnia setne urodziny obchodziła Pani Stanisława Dudzik, mieszkanka Jadownik. Z tej okazji jubilatkę odwiedzili burmistrz Brzeska Tomasz Latocha oraz zastępca kierownika Urzędu Stanu Cywilnego Jarosław Pasierb. Stulatka otrzymała listy gratulacyjne od burmistrza, a także od Premiera RP Mateusza Morawieckiego i Wojewody Małopolskiego Łukasza Kmity. Burmistrz wręczył Pani Stanisławie bukiet kwiatów oraz fundowane przez Urząd Miejski upominki, a także bon towarowy (voucher) przekazany przez jeden z brzeskich zakładów optycznych.

Pani Stanisława cieszy się znakomitym zdrowiem, nadal jest w pełni aktywna, a mimo upływu lat – zapewne ku zaskoczeniu właścicielowi firmy optycznej, która ufundowała jej urodzinowy prezent – radzi sobie świetnie … bez okularów.

Pani Stanisława Dudzik urodziła się 2 kwietnia 1923 roku. Miała zaledwie 14 lat, kiedy osierociła ją mama. Podczas II wojny światowej została wywieziona z rodzinnych stron do Nowej Soli – miasta, które od 1871 roku do końca zawieruchy wojennej należało do Niemiec i nosiło nazwę Neusalz an der Oder. To tutaj mieściła się jedna z filii nazistowskiego obozu koncentracyjnego Gross-Rosen. Stulatka wspomina, że jednak prawdziwe piekło przeżyła dopiero po 14 lutego 1945, kiedy to do Nowej Soli wkroczyła Armia Czerwona.

Jubilatka barwnie opowiada o swoich przeżyciach. Wspomina także czasy, gdy po powrocie z przymusowych robót ciężko pracowała w cegielni w Płaszowie. – Nie miałam łatwego życia, ale zawsze mogłam liczyć na wparcie rodziny – podsumowuje przeżyte sto lat. Oczywiście, w urodzinowym spotkaniu, które odbyło się w domu jubilatki, uczestniczyli również członkowie tej wspaniałej rodziny.

–

Brzesko.pl

Szanowni Państwo

Na progu Wielkiego Tygodnia przedstawiamy Wam prośbę mamy Antosia Pukala. Poświęćcie kilka minut żeby ją przeczytać i trochę czasu żeby poczuć przerażającą „ciemną dolinę” i rozpacz mamy która patrzy na swoje cierpiące dziecko. Wydajemy przecież tyle pieniędzy, na Święta kupimy tyle jedzenia i tak wiele się zmarnuje. Może znajdzie się parę złotych, które podarujecie małemu Antosiowi? Może w tym Wielkim Tygodniu, kiedy odwiedzimy kościoły, aby w ciszy i kontemplacji zanosić własne intencje, prosić o błogosławieństwo na kolejny dla siebie i swoich bliskich, których tak kochamy, kiedy będziemy dziękować za otrzymane łaski, dziękować za zdrowie, znajdzie się też kilka minut, aby pomodlić się o zdrowie dla małego chłopczyka którego nie znamy osobiście? Opis pochodzi z uruchomionej zbiórki na Siepomaga.pl, a link do zbiórki znajduje nie tekście na dole. Niech mottem Waszej decyzji bedą słowa Alberta Schweitzera „To co możesz zrobić, jest tylko maleńką kroplą w ogromie oceanu, ale jest właście tym, co nadaje sens Twojemu życiu”.

Jego życie dopiero się zaczęło! Jest taki malutki, delikatny – mój maleńki synek, którego pierwszy roczek to gehenna walki o życie! 

Jako mama Antosia ze wszystkich sił błagam Was o pomoc! Mój synek dostał jedną z najstraszniejszych diagnoz jakie może sobie wyobrazić rodzic – guz mózgu! Kiedy lekarz powiedział te słowa, nasze życie się zawaliło! Od tego dnia praktycznie bez przerwy jesteśmy razem w szpitalu – idziemy przez to piekło i mamy tylko jeden cel – uratować Antosia z objęć nowotworu!

Synek urodził się zupełnie zdrowy. Był taki malutki, bezbronny. Czułam, że mam ochotę chronić go przed całym złem tego świata. Ani przez chwile nie sądziłam, że przyjdzie dzień, kiedy nie będę umiała go uratować. Dzisiaj jest ten czas, kiedy muszę walczyć o jego życie, ale bez pomocy nie dam rady!

Antoś zaczął ulewać pokarm, ale przecież to się zdarza. To był właściwie pierwszy i zarazem jedyny symptom choroby. Rutynowe badanie USG przez ciemiączko pokazało coś więcej. Antoś miał w tym momencie już zaawansowane wodogłowie. Bez słowa zostaliśmy skierowani na pilny rezonans główki. W dniu badania zawalił nam się świat! Państwa synek ma guza mózgu umiejscowionego w tylnej części główki. Potrzebna jest pilna operacja, ale nie wiemy, co zastaniemy po otwarciu główki. 

Pamiętam dzień, kiedy czekaliśmy na oddziale, a nasze maleństwo było operowane na bloku operacyjnym. Operacja trwała 8 godzin, a lekarze robili wszystko by wyciąć z główki naszego synka całego guza. Niestety nie udało się! Lekarze potwierdzili, że guz jest ogromnie niebezpieczny (Medulloblastoma lV stopnia). Udało się też założyć Antosiowi specjalny cewnik, który odprowadza płyn z główki do brzuszka. Jak się okazało, część guza została i w każdej chwili może zacząć odrastać lub dawać przerzuty!

Jedyne co w tej chwili lekarze mogą zaproponować, to chemioterapia, która, póki co nie przynosi należytych efektów. W tej chwili zaplanowane mamy 18 miesięcy chemii, która zabija nie tylko nowotwór, ale i maleńki organizm Antosia.  

Każdą godzinę jestem przy moim synku, wycieram łzy, i trzymam go za rąćzkę kiedy przez wenflon kapie chemia. Jednocześnie wiem, że to nie wystarcz, by go uratować. Od chemioterapii nasz synek w cudowny sposób nie wyzdrowieje. Owszem, chemia zahamuje rozrost guza, ale nie wyleczy Antosia. Potrzebujemy czegoś więcej…

Do pełni wyzdrowienia Antoś potrzebuje kosztownej protonoterapii, którą przeprowadza się za granicą, w Niemczech. W Polsce tak małe dzieci nie mają takiego leczenia, a im dłużej czekamy, tym szanse synka maleją.

Obowiązkiem matki jest walczyć o życie dziecka, strzec go i robić wszystko by je chronić. Jako mama błagam Was o ratunek dla Antosia, mojego małego synka, który nie skończył jeszcze roczku. Musimy zebrać ogromną kwotę, by w momencie, kiedy otrzymamy zielone światło z kliniki, być gotowym na podjęcie leczenia. Ta choroba to koszmar, przez który musimy jakoś przejść. To, co do tej pory było normalnym życiem – w kilka miesięcy stało się największym marzeniem. 

Chcę, by w przyszłości mój synek powiedział do mnie mamo, by miał okazję dorosnąć, by kiedyś w przyszłości obtarł sobie kolana, lub by rozbolał go ząb. Takie prozaiczne rzeczy to największe szczęście, jakie może wyobrazić sobie mama dziecka z oddziału onkologii. 

Pomóżcie nam…

https://www.siepomaga.pl/antoni-pukal?fbclid=IwAR2mSTuZYsKzprv6UCtlnaFVhbnFbBtkpBTaI0KDdoehOxuaWg0o79Qbh2k

Mama

Policjanci z Brzeska aktywnie współpracują ze strażą leśną w zakresie zwalczania szkodnictwa leśnego oraz przestępstw i wykroczeń, a w szczególności kradzieży drewna i kłusownictwa. We wczorajszym, 29.03. spotkaniu z funkcjonariuszami Straży Leśnej z ramienia brzeskiej komendy uczestniczył Naczelnik Wydziału Ruchu Drogowego nadkom. Tomasz Nosal. Jednym z tematów była kwestia quadów i motocykli jeżdżących po lasach. Mundurowi przypominają, że las i podobne tereny rekreacyjne nie są miejscem dla osób, które niszczą środowisko naturalne, płoszą dzikie zwierzęta i łamią obowiązujące przepisy. Służby zaplanowały kolejne wspólne działania przeciwko osobom łamiącym prawo i zapowiadają kolejne kontrole w kompleksach leśnych. Będą one cyklicznie powtarzane, aby wyeliminować nieprawidłowe zachowania, które mogłyby zagrażać bezpieczeństwu.

_

KPP Brzesko

27 marca w Wojewódzkiej Bibliotece Publicznej w Krakowie odbyło się podsumowanie wyników XVII edycji Wojewódzkiego Konkursu Ortograficznego „KAKTUS”, czyli uroczysta Gala ”KAKTUSA”, w której uczestniczyli finaliści konkursu.

W piątek, 24 marca br. w murach brzeskiej komendy zawitali uczniowie ze Szkoły Podstawowej nr 3 w Brzesku. Policjanci podczas spotkania opowiedzieli o swoim zawodzie oraz codziennej służbie. Młodzież zapoznała się z tajnikami pracy technika kryminalistyki, z zainteresowaniem młodzi ludzie słuchali jak zabezpiecza się ślady na miejscu przestępstwa. Dużą atrakcją było dla nich odbicie swoich linii papilarnych. Uczniowie mieli także okazję zobaczyć, gdzie pełni służbę oficer dyżurny i na czym polega specyfika tej pracy. Podczas wizyty w komendzie spotkali się z przewodnikiem psa służbowego i jego czworonogiem. Z zaciekawieniem słuchali o zdarzenia z wykorzystaniem policyjnego psa. Największe emocje wzbudziła wizyta na policyjnej strzelnicy. Na zakończenie spotkania uczniowie obejrzeli z bliska specjalistyczny radiowozów przeznaczony do zabezpieczania miejsca zdarzenia drogowego

_

KPP Brzesko